Kooperatif üyesi arkadaşlarımın bu cümle üzerine adeta isyan edercesine “hangi nedenlerle mi?” dediğini duyar gibiyim. Neden mi ararsın, eminim bir çırpıda onlarca neden sayabilirler bu kanıya varmalarına sebep olan.

Haksızlar mı, asla haksız değiller. O kadar çok problemle boğuşuyorlar ki ve bu problemlerin çözülmesi noktasında gerçek bir adım göremediklerinden haksızlar demek bir kez daha onlara haksızlık etmek olur kanaatindeyim.

Bakanlık verilerine baktığımız zaman bütün motorlu taşıyıcılar kooperatifleri yaklaşık 5000 adet. Ancak bu sayının içinde yolcu taşıma ile ilgili değişik alanlarda faaliyet gösteren kooperatifler de var. Biz konumuzla ilgili yük taşıyan kooperatiflere baktığımızda yaklaşık 500 adet kooperatifle karşılaşıyoruz.

Bu kooperatifler, üye ve taşıma kapasitelerine göre bir sıralamaya tabii tutulabilse de sahip oldukları belge açısından kapasitelerine denk düşen bir sınıflama yapmak mümkün değil. Bir bakıyorsunuz kooperatifin belgesi R1 bir başka kooperatifinki L1 hatta K1 belgesi ile faaliyet gösteren kooperatifler dahi var!

Bu ne demek derseniz; yaptıkları işin niteliği aynı olsa da sahip olunması açısından birçok farklı şartın söz konusu olduğu, fiyatları arasında dahi uçurumlar olan farklı belgelerle iş yapar durumdalar.

Bu kooperatifler özelinde bir belge olsaydı da mevzuatların yenilenmesi ya da uygulanması daha kolay olmaz mıydı? Bu adamlar da bir konuyu çözmek için bütün bir yönetmeliğe hâkim olmak durumunda kalmazlardı. Neyse bu şu anki durum açısından bir anlam ifade etmeyen bir tavsiye olabilir… Ben her zamanki gibi aklıma geleni söylüyorum o kadar!

Her şeyin ötesinde bu insanların yaptıkları işin önemine sanıyorum vakıfız. Bir taraftan hayatımızı sürdürebilmemiz bu taşımalar sayesinde oluyor. Diğer taraftan taşınan mallar ciddi ekonomik değer ifade ediyor. Ve son olarak da -ki en önemlisi- bu işi yapanın hem kendisi hem de diğer birçok insanın hayatına ve sağlığına doğrudan etkisi. Ancak maalesef ki, alınan düşük ücretler, yüksek maliyetler, asgari ihtiyaçları dahi karşılamaktan uzak diğer şartlar (konaklama ile dinlenme tesis ve alanlarının azlığı, mevcut alanların da taşımacıya kapalı olması vs.) ve ne yazık ki daha birçok olumsuz koşula rağmen bu önemli işi sürdüren camia ayakta kalmak için insanüstü bir gayret sarf ediyor. Ve işini yapmaya devam ediyor.

Ve tabii son noktada bu kadar önemli ve kutsal bir işi yaparken neden bu kadar sıkıntıyla başa çıkmak zorunda bırakıldıklarını anlayamadıklarından haklı olarak böyle düşünüyor; “kooperatifleri bitirmeye çalışıyorlar!”

Bu adamlar ne kadar dayanır sizce? Yarın öbür gün yabancı bir firma gelir, çok daha konforlu(!) ve garantili bir şekilde geniş bir hizmet ağı kurar ve bu işi yapmaya başlarsa şaşırmayın derim. Tabii bir de büyük taşıma ihalelerini kazandıklarını düşünürsek…!

Ben hep şunu söylüyorum ve söylemeye devam edeceğim; yakında uluslararası lojistik başta olmak üzere peyderpey bütün uluslararası taşıma modları ve alanları ile akabinde yurtiçi lojistik de dâhil olmak üzere, yabancı firmaların eline geçecek. Biz de onların yanında kendimize bir iş buluruz artık şansımız yaver giderse! Sadece kendimizi düşünmeyi bırakıp vatanı ve milleti düşünme noktasına geldiğimizde ve daha geniş bir açıdan olaylara bakabildiğimizde belki başka şeyler olur.

Neyse benden bu kadar… Söz kooperatiflerde.

http://www.kamyonum.com.tr/dergi.asp?t=1&sayi=170