UN Ro-Ro 1994 yılında UND üyesi yaklaşık 40 kadar girişimci üyenin, Avrupa’ya yapılan taşımalardaki sıkıntıları çözmek adına oluşturdukları anonim şirket statüsündeki bir oluşum. Bu oluşum yıllar içerisinde el değiştirmesiyle bugün Danimarkalı bir kuruluşun bünyesine geçmiş durumda.

Mevcut düzen içinde yeterli alternatifin olmaması bu işbirliğinde kararların tek taraflı verilmesi ve Türk nakliyecisinin bu karalara uyması durumunu ve hatta mecburiyetini zorunlu kılıyor.

Ve dolayısıyla bu taşımada nakliyeciler, karşı tarafın ücret ve ödeme şartlarına uyum göstermek zorunda kalıyorlar.

Ekonominin dalgalı seyrettiği bu günlerde; doların istikrarsız durumu ve ithalata ilişkin taşımaların azalması nedeniyle uluslararası nakliyecinin dönüş yükü olmadan boş dönmek zorunda kaldığı da bilinen bir gerçek.

Peki ne olacak! Zaten para kazanamayan nakliyeci yabancı bir oluşumun tekelinde olan bu taşımalara mecbursa ve para kazanamıyorsa ayrıca dayatılan ücretlerle bu işi yapmak zorunda kalıyorsa; oluşan sonuç Türk nakliyesini nereye iter? Bu duruma sektör ne kadar dayanabilir? Yarın öbür gün yurtdışından gelen güçlü yabancı nakliye firmalarına bu durum bir avantaj sağlar mı?

Mevcut durumu detaylı irdelediğimiz zaman; yerli başka bir kuruluşun da ilgili güzergâhta Ro-Ro taşıma hizmeti verdiğini görüyoruz. Ancak bu şirketin de yabancı bir firmaya satılma durumunda olduğu da kulağımıza gelen duyumlar arasında.

Süreci sizler için yakından takip etmeye çalışıyoruz. İlgili tarafların kapısını çalmaya devam edeceğiz. Ve en önemlisi Türk nakliyecisini korumak adına devlet bir görev üstlenir mi? Üstlenirse bu sektöre nasıl bir destek sağlar?

Yukarıda da bahsettiğim gibi bu konu gündemimizdeki en önemli konulardan biri. İlerleyen günlerde konuyu taraflarıyla daha detaylı irdelemeye devam edeceğiz.

Nakliye sektörünün her geçen gün kan kaybettiği bu günlerde ulusal değerlerin korunması adına herkesin elini bir miktar taşın altına sokması gerek diye düşünmekteyim. Ben işimi çözüyüm, günü kurtarayım demek bazen gelecekte bizim de içimizde olduğumuz bir hüsranın ilk adımları olabilir.

Çok iyi düşünüp birlik ve beraberlik anlayışıyla konulara yaklaşmak gerekir diyorum.

Siz ne dersiniz?