Değerli okurlarım, demokratik rejimlerde esnaf, zanaatkâr, tüccar, müteşebbis vesaire gruplar demokratik kanallardan örgütlenirler. Sivil toplum örgütleri oluştururlar, devlete karşı ya da kendi işverenlerine karşı haklarını demokratik yollardan korurlar.

Bizim ülkemiz 1923’te bir imparatorluk bakiyesi olarak savaş sonunda yorgun, bitkin on üç milyon rençperle kuruldu. Osmanlı Devleti’nin zencileri olan bugünkü Türkiye Cumhuriyeti yurttaşları, cumhuriyetle birlikte özgürleşirler. Osmanlı döneminde dedelerimiz toprağa bağımlı yaşayan, hayvancılıkla uğraşan köylülerdi. Ya asker olurdu ya da rençper.

 Cumhuriyet’in ilk yıllarında sivil toplum örgütleri devlet tarafından şekillendirilmiştir. Bugünkü Odalar Borsalar Birliği, Barolar Birliği, Sendikalar, Şoförler Federasyonu vesaire bu kapsamdadır. Yoksa siyah plakalı sivil toplum örgütü yöneticisi olamaz. Her konuda olduğu gibi bu alanda da maalesef güncellenemedik. Cumhuriyet’in kuruluş felsefesi doğruydu; laik, demokratik bir hukuk devletiydi. Halk aydınlanacak ve kendi kurumlarını oluşturacaktı. Maalesef bu noktada ilerleyemedik.

Bugün bu bütün bu sivil toplum örgütlerine rağmen kronikleşmiş problemler çözülemiyorsa bir yer de bir arıza var, bizim sektörümüzdeki arızayı 4925 sayılı Karayolu Taşıma Kanunu’nun çıktığı 10 Temmuz 2003 yılından bugüne net bir şekilde teşhisi koyduk ve tedavi yollarını aramaya başladık. Maalesef  %100 haklı olmamıza rağmen toplantılarımızda, söylevlerimizde sürekli Merkez Birliği ve TİŞOF’un engellerine takıldık. Onların hedefleri kamyoncu esnafının kronikleşmiş problemlerini çözmek değildi. Kendilerine altın tepsi üzerinde sunulmuş koltuklarını korumaktı. 2006 yılında oluşturulan Kamyoncu Kooperatifleri Çalışma Grubu onlarca toplantıya katılım sağlamış, binlerce hatta on binlerce kamyoncu esnafı yöneticilerini bir araya getirerek devlet nezdinde yüksek sesle kamyoncu esnafının sorunlarını masaya yatırmış, çözüm yollarını aramıştır. Küçümsenmeyecek düzeyde de mesafe almıştır. 4925 sayılı Karayolu Taşıma Kanunu ve ilgili mevzuatla ülkemize dayatılan taşımacılıkta kartelleşme provası rafa kaldırılmıştır. Bugün taşımacılık sektöründe yüzbinlerce aktör varsa ve hiç yabancılar yoksa bu bir avuç motorlu taşıyıcı kooperatifinin verdiği mücadeleden dolayıdır.

Birçok problem çözüldü fakat nihai sonuç alınamadı. Bugün gene kamyoncu esnafı ve taşımacılar HGS, OGS, Trafik para cezaları, motorlu taşıtlar vergisi, dijital takograf, muayene istasyonları, araç yaş sınırı, haksız rekabet, kaçak yakıt kullanımı vb. onlarca kronik durumla karşı karşıyadır. Yıllardır hiçbir beklentisi olmadan sektöre hizmet eden birisi olarak bu problemlerin çözümünün sizlerin, yani kamyoncu esnafının sivil bir inisiyatif oluşturarak tekrar Kamyoncu Kooperatifleri Çalışma Grubu gibi son derece demokratik ve sivil bir komite oluşturarak devlet nezdinde kronikleşmiş problemleri çözeceğine inanıyorum.

Bu anlamda konusunda son derece mahir olan Kamyonum Dergisi yayın yönetmeni Sayın Nuray Pekcan ve ekibini bu konuda teşvik etmek gerekiyor. Yapılacak ilk toplantıya devlet ricalinin üst düzeyden katılımının sağlanması halinde problemlerimizin detaylı bir şekilde anlatılacağından ve çözüm yollarının aranacağından kuşkum yoktur. Yeter ki bizler inanarak, orada yerimizi alalım ve sorunlarımızı yüksek sesle dile getirelim. Sonuçta devleti yönetenlerin iyi niyetli olduklarına inanıyoruz, fakat sorunlarımızın farkında olduklarına inanmıyoruz. Çözüm, unutmayalım ki bizdedir.